De aardbeien zijn al een tijdje in het seizoen. Een aantal kooksites heeft zelfs al een heuse aardbeienoffensief achter de rug. Van al dat alles zal de lezer van Lekker Hapje weinig hebben gemerkt. Want hoewel ik wel veel aardbeien heb gegeten (met vanillevla, smullen!) en ze weer heb zien langskomen op Wimbledon, heb ik hier geen recepten met aardbeien geplaatst.
Welnu, zo vlak voor het einde van het aardbeienseizoen ga ik dat in een keer goed maken met een wel heel bijzonder recept. De aardbeien worden hier namelijk niet gebruikt voor een lekker nagerecht, een frisse smoothie of als onderdeel van een fruitsalade, maar ze worden verwerkt in een heerlijke pastasaus.
Het recept is een van de specialiteiten van de chefs van het New Yorkse restaurant Sfoglia. Ik moest aanvankelijk aan het idee wennen, maar het werkt wel. De aardbeien voegen samen met de balsamico (een bekende combo) een aparte doch lekkere smaak toe aan de saus.
Ingrediënten
4 personen
- 400 gram spaghetti
- 400 gram rijpe aardbeien
- 4 eetlepels olijfolie
- 2 eetlepels balsamico azijn
- 1 blikje (150 gram) tomatenpuree
- zeezout
- vers gemalen peper
Bereidingswijze
Maak de aardbeien schoon, verwijder de kroon en halveer ze.
Kook de spaghetti al dente in ruim water. Bewaar bij het afgieten een kopje van het pastawater.
Verhit terwijl de pasta kookt de olijfolie met de helft van de aardbeien in een braadpan. Roer regelmatig totdat de aardbeien hun sap los beginnen te laten. Voeg dan de balsamico azijn toe en laat de boel pruttelen totdat het vocht voor de helft is ingedampt. Voeg dan de tomatenpuree en het kopje pastawater toe aan de pan en laat de boel door sudderen tot weer de helft van het vocht is ingedampt. Haal op dat moment de saus van het vuur en breng het op smaak met zout en peper.
Meng de saus door de spaghetti en doe er bij het serveren nog ene klein scheutje olijfolie overheen.
Recept gevonden op New York Magazine via megnut.com.
denk je dat je er ook vlees/kaas in/bij kan eten?
Vriend Gert, ik heb het gerecht al een paar keer gemaakt en heb gemerkt dat de smaak van de aardbeien heel nauw luistert. Als je een beetje uitshciet met bijvoorbeeld de tomatensaus, dan proef je ze al bijna niet meer. Ik zou daarom niet al te veel kaas gebruiken en het vlees helemaal achterwege laten.
Gaan we nog wat doen met Kookstrijd?
Nou, ik heb gisteren het recept dan maar eens uitgeprobeerd; maar helaas was ik niet laaiend enthousiast; mijn tafelgenoot vond het ook geen succes. Nou waren de aardbeien ook niet superkwaliteit (de tijd van het jaar misschien? en dan nog zijn echt lekkere aardbeien lastig te vinden, maar als het de eetbloggersgemeenschap lukt wellicht volgend jaar meer geluk ;)) Ik had ook het idee dat de hoeveelheid tomatenpuree aan de hoge kant was (en dan had ik er al minder in gedaan dan in het recept), de saus leek mij ook veel roder dan op de foto. Geïnspireerd door de foto had ik verse pasta gemaakt; gelukkig voor ons had ik maar een klein beetje saus op een klein beetje pasta gedaan om het te proberen. Het was niet echt vies of zo, gewoon niet echt lekker. De rest van de pasta gegeten met pesto. Dat was beter, maar jemig, wat ben ik verwend geraakt door zelfgemaakte pesto; deze uit het potje was toch ook…mwahh; hoe moet dat nou van de winter?? Vandaag als troost weer eens je Ceasar salad gemaakt; en die was als vanouds: smullen :-)
(Beter laat dan nooit…)
Ja, ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit over wat ik nu precies van dit recept vind. De aardbeien maken het wel bijzonder, maar de ene keer dat ik het maak is het bijzonder lekker, de andere keer alleen maar bijzonder …eh anders.
Ik denk daarom dat het niet een recept is wat ik nog heel regelmatig zal maken.