Met ruim 6400 kilometer kustlijn, kan de vis natuurlijk niet ontbreken in de Chileense keuken. Één van de nationale gerechten is de palingsoep. Dit heeft met name te maken met het feit dat dit gerecht vereeuwigd is door de Chileense Nobelprijswinnaar voor de literatuur: de poëet Pablo Neruda. Neruda stond erom bekend dat hij de simpele geneugten van het leven op pakkende wijze wist te vangen in gedichten. Zijn ‘Oda al Caldillo de Congrio’ is een beschrijving van het maken van de soep, het recept dus. Hier is het Spaanse gedicht te vinden, met een Engelse vertaling.
De vorige uitvoering van de Lekker Hapje Cup zag al de toetreding van Gert Jan tot YouTube. Deze uitvoering van de LHC heeft mij geïnspireerd om mijn eerste videobijdrage het wereldwijde web op te sturen!
Mijn recept wijkt op enige punten af van het gedicht, maar de Chileense authenticiteit is hierbij niet in het geding gekomen. Het grootste probleem is de vis. Paling staat zo ongeveer bovenaan op de viswijzer wat betreft ‘liever niet’. Zelfs gekweekte paling is niet goed, omdat men nog altijd niet heeft uitgevonden hoe een paling zich in gevangenschap kan voortplanten.
Één geruststelling, ook in Chili wordt doorgaans geen paling gebruikt, want ‘congrio’ is de koningsklip. Deze lijkt op een aal, maar ook al beweren de Chilenen wat anders, het is officieel geen aal. Nou is de koningsklip ook niet zo ruim beschikbaar in Nederland, maar nog geen man overboord: tilapia of pangasius voldoet ook prima. Bij mij in de vriezer lagen pangafilets, dus voor mij de meest logische keuze.
Ingrediënten voor een volle pan soep
- 500 gram pangafilet/tilapia o.i.d.
- ongeveer 300 gram garnalen
- 3 uien
- halve bol knoflook
- enkele pepertjes
- 4 aardappelen (kruimig)
- 2 wortels
- blikje tomaten in sap
- bekertje room
- olijfolie
- zout en peper
- peterselie voor de garnering
De beproefde methode
Breng water aan de kook en houd die ‘stand-by’.
Doe wat olie in de pan en voeg hierbij de kleingesneden/geperste tenen knoflook, de grof gesneden uien en de fijne pepertjes. Laat de uien glazig bakken. Voeg dan de gesneden aardappelen en wortels toe. Snij de aardappels niet te groot, dan hoeven ze korter te koken. Na even aanbakken van de aardappels voeg je voldoende kokend water toe zodat de wortels en de aardappels gekookt worden. Doe eventueel nu een deksel op de pan en laat zo’n 8 minuten doorkoken.
Persoonlijk vind ik het lekker als een deel van de aardappels compleet desintegreert en de soep bindt, dus ik kook ze een ruime tijd en neem een kruimige aardappel. Om toch in ieder geval nog aardappel terug te vinden in je bord, neem ik de helft van de aardappels nu uit de pan.
Voeg het blik tomaten met sap toe en roer dit door de groenten. Je kunt ook verse vleestomaten nemen, maar dan moet je die weer ontdoen van de velletjes enzo… een blikje is hier net zo gemakkelijk.
Hierna gaan de stukken vis en de garnalen in de soep. Ik heb gekozen voor ongepelde garnalen, omdat we die nou eenmaal in huis hebben, ze meer smaak leveren aan de soep dan gepelde garnalen en het ziet er gewoonweg beter uit op de foto’s. Als je niet houdt van in je eten pulken, dan kun je ook voor gepelde garnalen gaan. Laat de vis wederom zo’n 8 minuten meekoken. Roer regelmatig om.
De soep is al aardig gebonden door de aardappels. Voeg de eerder uitgenomen aardappels weer toe. Een bekertje room maakt de soep nog wat smeuïger. Roer dit goed door de soep. Eventueel zout/peper toevoegen (had mijn soep eigenlijk niet nodig). Nog even laten opwarmen en dan is de soep klaar!
Takje peterselie voor de garnering en smullen maar.
De borden gaan gegarandeerd leeg!
Maar pas op, de soep heeft ook één klein nadeel: mijn tafelgenote vraagt nu telkens wanneer ik van plan ben de soep weer eens te maken…