Thuis komen bij paps en mams is altijd goed.
Zeker als er een pata negra op het aanrecht staat… en ‘s avonds verse kreeft op het menu staat.
Ja, twee weken na getrakteerd te zijn op heerlijke ham, was ik eind vorige maand weer thuis bij mijn ouders. Niet alleen was het leuk om mijn ouders weer te zien en mijn zus die uit Madrid over was, maar de ham was nog niet op én mijn moeder besloot op zaterdagavond uit te pakken met kreeft.
Hoe vers waren de kreeften? Als je iets uit de koelkast ging pakken en je luisterde goed, kon je ze horen bewegen in de doos waar ze bij de visboer in gestopt waren. Toegegeven, sommigen van ons kregen een beetje last van hun geweten toen de beestjes het kokend water in gingen, maar dat verdween als sneeuw voor de zon toen ze onder de gesmolten kruidenboter op ons bordje verschenen. (Overigens kunnen wijzere mensen dan ik het niet eens worden of kreeften pijn voelen of niet.)
Het oorspronkelijk recept is van een vriendin van mijn moeder, met een beetje hulp van Simone Ortega.
Ingrediënten
voor de kruidenboter:
- 1 pakje boter
- bosje verse peterselie
- 3 of 4 teentjes knoflook
- verse bieslook
voor de kreeften:
- levende kreeften; wij hadden 1 kreeft per persoon, maar achteraf was een halve ook genoeg geweest.
- 1 winterpeen
- 1 ui
- 1 blad laurier
- 1 takje verse tijm
- 1 takje verse peterselie
- 1 glas witte wijn
- 1 theelepel zout
- 6 hele peperkorrels
Bereidingswijze
voor de kruidenboter:
Snipper de peterselie en de bieslook fijn en roer de kruiden goed door de boter. Pers of snijd de knoflook fijn en roer eveneens door de boter.
voor de kreeften:
Snijd de winterpeen in grove stukken. Pel de ui en snijd hem in tweeën.
Breng in een kookpan 3 tot 4 liter water aan de kook. Doe hier de peen, een helft van de ui, het blad laurier, de peterselie, tijm, wijn zout en peper in. Trek hier een bouillon van door alles zo’n 20 minuten zachtjes te laten koken.
Breng vervolgens de kreeften in de pan, bij ons konden er steeds twee kreeften tegelijk in. Laat de kreeften met de deksel op de pan zo’n 5 minuten op zacht vuur koken, tot ze een mooie rode kleur krijgen (denk Sebastian. Om in de sfeer te komen kun je tijdens het koken “Under the Sea” neuriën. En ja, ik weet dat Sebastian een krab is en geen kreeft, laat me even).
Haal de kreeften uit de pan en laat ze even afkoelen.
Neem vervolgens een grote keukenschaar en knip de kreeften in de lengte door midden. Leg ze op een ovenschaal met de schaal naar benden en smeer de bovenkant in met de kruidenboter. Bak ze nog 2 minuten in de oven op 180 graden, zodat de boter smelt.
Haal de kreeften uit de oven en serveer ze gelijk met de overgebleven kruidenboter (gesmolten, 30 secs in de magnetron) in een kommetje er naast. Zo kun je voor de smaak altijd nog wat extra boter toevoegen.
Gebruik je handen, bestek, een notenkraker(!) om al het mogelijk vlees uit de beestjes te halen/zuigen. Aanvallen!
Wederom fingerlickin’ good. Gelukkig heb ik ook zo’n moeder waar het altijd feest is om thuis te komen voor een etenetje.
Voor mensen met een geweten : Je kunt met een goed koksmes (geen Hema en aanverwate wnkelketens, ik bedoel een ècht koksmes) altijd, vlak voor de kreeften de court bouillon ingaan, met de punt in het midden vlak achter de oogjes dwars goor de kop naar voren toie snijden. Beest dood en geweten gesust.
Gelukkig word ik niet gehinderd door enige vorm van scrupules of een geweten. Scheelt een hoop in de keuken heb ik me wel eens laten vertellen. Bring on them lobsters!
Hier in de NY Times een artikel waarin aangeraden wordt om de kreeften in de koelkast te houden voor het komen. Op die manier raken ze verdoofd en zou de schok van het kokend water minder zijn. Maar ook dat het dan nog steeds niet duidelijk is of ze wel of geen pijn voelen.
Bedankt , hier zocht ik al lang achter…smakelijk!!!!