Ik heb dit recept al lange tijd tussen de drafts staan, maar nooit de tijd of moeite genomen om hem op de site te plaatsen. De gebeurtenissen van de afgelopen week hebben mij die tijd en moeite doen nemen. Ik zal proberen uit te leggen waarom ik op een late vrijdagnacht achter de laptop zit om een redelijk eenvoudige (maar oh zo lekkere) salade te beschrijven.

Jaren terug, aan het begin van mijn studietijd, toen ik op mezelf ging wonen en niet meer op mama’s kookkunsten kon vertrouwen, had ik nog weinig kaas gegeten (haha) van gezond eten bereiden. Mijn eerste zelfstandige stappen in de keuken richten zich vooral op het uitproberen van verschillenden sauzen bij pasta (uiteraard toen nog uit pakjes) of rijst (“I feel like Chicken Tonight!”). Daarna volgde een periode waarin Hamburgers de boventoon voerden en pas toen ik daar op uitgekeken raakte, ging ik met groenten andere dingen doen dan alleen maar roerbakken of als garnering voor de hambo-units te gebruiken.

Een van de eerste gezonde happen die ik vaak maakte was deze salade, die ik destijds moet hebben geleerd of afgekeken van mijn ouders of mijn oma. De salade werd een vaste prik op de dinsdag-/woensdagavond, wanneer we met een groepje vrienden ons op de bank plantten om te genieten van de Champions League. Vandaar de naam. Gevat, niet?

Die Champions League avonden van de late jaren negentig hadden iets bijzonders. Ondanks dat het nieuwe poulesysteem dor velen werd verfoeid, had het toch wel wat magisch. We waren toen nog niet gewend om de grote clubs van Europa zo vaak te zien spelen en dan ook nog eens tegen elkaar!

Voor mij ook nog eens extra bijzonder, want “mijn club” was weer een van die groten. Real Madrid had al meer dan 30 jaar geen Europacup voor landskampioenen gewonnen en in eigen land was het al een paar jaar tweede viool achter Barcelona. Na al die magere jaren was het een des te groter genot om ze tijdens die memorabele Champions League avonden te zien. Bijzondere avonden waren antuurlijk de gewonnen finales, alle uitschakeling van Bayern, het omgevallen doel tegen Borussia Dortmund en natuurlijk die paar fantastische wedstrijden tegen het ManU van Ferguson in zijn hoogtijdagen.

Aan al dit moois is afgelopen week een einde gekomen. Een tijdperk is afgesloten na de uitschakeling van Real Madrid tegen Juventus. De ploeg en spelers die voor veel van die mooie avonden hebben gezorgd, zullen nu plaats gaan moeten maken voor een nieuwe generatie. Als eerbetoon is hier dan het recept voor de Champions’ Salade, onder het genot waarvan ik naar veel van hun heldendaden heb zitten kijken.

Ingrediënten

• ijsbergsla
• 4 tomaten
• groene olijven
• blikje doperwten
• blikje tonijn in water
• blik kikkererwten
• olijfolie (extra virgen)
• rode wijnazijn
• peper
• zout

Bereidingswijze

Open de verschillende blijkken met ingrediënten en laat ze allemaal uitlekken. Zorg er met een vork voor dat je het tonijn los prakt, zodat je straks niet eindigt met twee of drie grote brokken, maar de vis straks mooi verdeeld is door de hele salade.

Was de tomaten en snijd ze in kwarten of smalle reepjes (achtsten?). Gebruik lekkere sappige tomaten met veel smaak. Roma tomaten zijn een hele goede keuze wat dat betreft. Doe de tomaten samen met de sla in een slakom.

Voeg nu het tonijn toe en roer de salade goed, zodat de vis goed verdeeld wordt. Voeg vervolgens de kikkererwten en doperwtjes toe.

Snijd tenslotte alle olijven in twee of drie stukjes en roer ze door de salade heen.

Toss the salad, zodat alles goed gemengd is en dresseer het simpel doch lekker met olijfolie en azijn (ongeveer verhouding 3 op 1). Strooi er naar smaak nog wat peper en zout overheen.