Paella

Als Spanjaard heb ik er voor gezorgd dat de Spaanse keuken goed vertegenwoordigd is op de site. En hoewel de oerspaanse tortilla, gazpacho en sangría al lange tijd de site sieren, schoot de site, en daarmee ikzelf, toch tekort. Dat vond althans een goede vriendin van de lieve Angelique, Laura, toen ze (dit was nog voor mijn vakantie) de site bezocht en nergens een recept voor paella kon vinden. Laura, zelf half Spaans, stuurde mij meteen een email waarin ze mij op dit “enorm tekortschieten” wees.

Laura hier, de vriendin van Angelique. Vanavond komen mijn ouders eten, en op aanraden van jouw lieve vriendinnetje keek ik op jouw site om inspiratie op te doen. Of eigenlijk, om te kijken of jij een beter idee had dan mijn oorspronkelijke plan, een paella (y tambien pa nosotros zegt mijn vader dan altijd …). Nou weet ik ook wel dat niemand mijn paella kan overtreffen, maar jij probeert het niet eens! Hoe kan het dat er op een receptensite van een Spanjaard geen recept voor paella staat? Simpel, stijlvol, een gegarandeerd succesnummer en niet te vergeten overheerlijk. Want met alle respect, Arroz al la Riojana lijkt natuurlijk niet echt op paella.

Paella is oorspronkelijk een typisch gerecht uit de streek van Valencia. Eigenlijk heet de platte metalen pan waarin het gerecht bereid wordt paella (paella=pan in het Valenciaans) en dankt het gerecht daaraan haar naam. Sinds lange tijd beperkt het gerecht zich niet meer alleen tot Valencia en omgeving, maar is het uitgegroeid tot een nationale Spaanse lekkernij.

De oorspronkelijke paella valenciana bevat alleen rijst, groente en vlees (kip en konijn), maar (zoals Laura terecht zegt) eigenlijk zijn er zoveel paellas als er paellakoks zijn. Een populair variant is de paella de mariscos, waarin het vlees vervangen is door zeevruchten (mosselen, garnalen, inktvis). Bij toeristen is meestal de paella mixta het meest bekend, waarin zowel vlees en zeevruchten verwerkt zijn.

Nu heb ik ooit wel eens geprobeerd om een paella te maken, maar dat bleek geen succes. Ik beschik niet over een paella, waardoor mijn pogingen om een paella (verwarrend, niet?) in een wok te bereiden, altijd tot mislukken waren gedoemd. Bovendien gebruikte ik waarschijnlijk ook niet de goede rijst, want ook dat luistert heel nauw:

Bij voorkeur Spaanse paellarijst “Brillante: El arroz que nunca se pasa”, daar zou ik nog een hele verhandeling over kunnen schrijven, maar ik hou het kort. Belangrijk is dat je geen snelkookrijst gebruikt, hoe langer de rijst erover doet om gaar te worden, hoe meer smaakjes hij in zich op kan nemen. Het moeten wel mooie hele korrels zijn, dus geen gebroken rijst.

Allemaal smoesjes voor het feit dat er nog geen recept voor paella op de site staat. Gelukkig mailde Laura niet alleen om mij op mijn falen te wijzen, maar stuurde ze met haar terechtwijzen ook haar paella recept:

Omdat ik me kan voorstellen dat ook jij gebukt gaat onder dit enorme tekortschieten zal ik je mijn recept geven. Ze zeggen wel eens dat er net zoveel Paella’s als huisvrouwen of koks zijn, dus deze heet ‘Paella a la Laura como le gusta a su papá’ (= paella op de wijze van Laura zoals haar papa lekker vindt).

Hieronder volgt Laura’s recept in haar eigen woorden. Kan ik tenminste opscheppen dat een heuse journalist een bijdrage aan de site geschreven heeft.

Ingredienten

  • kippenvleugeltjes (1 per persoon)
  • kipfilet in blokjes
  • 250 gr. fruits de mer
  • zak gamba’s
  • kippenbouillonblokje
  • 1 paprika
  • 2 ontvelde tomaten
  • blikje doperwtjes
  • olijven zonder pit
  • 2 hardgekookte eieren
  • knoflook
  • zout en peper
  • saffraan
  • rijst

Bereidingswijze

Voor de rijst: bij voorkeur Spaanse paellarijst “Brillante: El arroz que nunca se pasa”, daar zou ik nog een hele verhandeling over kunnen schrijven, maar ik hou het kort. Belangrijk is dat je geen snelkookrijst gebruikt, hoe langer de rijst erover doet om gaar te worden, hoe meer smaakjes hij in zich op kan nemen. Het moeten wel mooie hele korrels zijn, dus geen gebroken rijst.

Een beetje tegen de regels in, paella is een eenpansgerecht, bak ik de kippenvleugels in een aparte koekenpan. Dit om het kippevlees goed gaar te krijgen, je wil immers je gasten niet naar huis sturen met een salmonellabommetje in hun buik. Als de de kippevleugeltjes bijna gaar zijn kieper je ze in de paellapan. Daarin heb je een bodempje olijfolie gedaan. De kipfilet gaat er ook bij, samen met een stel in dunne plakjes gesneden knoflooktenen. Dit laat je even bruin worden, het garen gebeurt later als de rijst erbij gaat.

Ondertussen heb je de tomaten van hun velletje ontdaan en in stukken gesneden, hetzelfde geldt voor de paprika. Die gaan bij de kip in de pan en worden ook heel even omgeschept. Vervolgens gaat de rijst erbij. Kijk zelf maar hoeveel, vergeet niet dat de korrels nog groter worden, dus gooi de pan niet tot de rand vol. Als je die ook een paar seconden mee hebt laten bakken doe je het water erbij. Ik gebruik altijd net gekookt water uit de waterkoker, zodat het wat sneller gaat koken. Voor een extra smaaksensatie kun je er eerst bouillon van maken met een beetje hulp van Maggi. Kijk uit met zout, dat zit ook in de bouillon natuurlijk. Peper moet er sowieso doorheen, net als saffraan. Mijn Spaanse abuelita gooit de sliertjes saffraan altijd eerst op een bordje met een paar druppels olie. Dan maalt ze met de achterkant van een lepel net zolang totdat de olie geeloranje is. Omdat het bij mij nooit lukt om de rijst geel te krijgen gebruik ik een dubieus potje oranje poeder uit een nog dubieuzer winkeltje in Spanje, werkt als een tierelier.

Nu is het tijd om de paella z’n ding te laten doen. Hij moet gaar worden en niet aanbranden. Na een paar minuten doe ik de doperwten erbij, de olijven, de gamba’s en de fruits de mer. Waarschijnlijk moet er tussendoor nog een keer water bij. Ik laat altijd het hele prutje onder water staan totdat de rijst zo goed als gaar is (proeven!), dan laat ik de rest verdampen. Als er geen water in de pan meer staat is de paella klaar.

Verdeel je hardgekookte eitjes door de paella, schep het gedoetje nog een keer om en zorg dat er een paar gamba’s bovenop liggen, dat kijkt leuk. Als garnering wellicht nog een laatste ei in partjes bovenop en klaar ben je; superlekkere, en simpele, paella!

7 thoughts on “Paella

  1. Dat dubieuze potje kleurstof heb ik ook in de kast staan. Gekregen van mijn Spaanse Schoonzus uit Huelva. Weet ik ook gelijk waar ik dat voor kan gebruiken. Dit recept ga ik zeer zeker proberen, mijn dank!

  2. Ik heb net de ingredienten gelezen voor de paella, doe me een lol, noemt het iets anders!!!
    Dit is zo ranzig, paella met doperwten uit blik en gekookte eieren en olijven, echt ranzig!
    Dit is een verkrachting van de spaanse kookkunst!

  3. Zo dan, een ongezouten mening, zal wel betekenen dat je voor de rest ook redelijk flauw bent. Als je het zo goed weet, geef je eigen recept dan..

  4. ‘Paloma Martin’, het is duidelijk dat je alleen de ingredienten hebt gelezen. Als je de moeite had genomen ook het recept te bestuderen had je gezien dat daar staat dat er net zoveel paella’s als koks zijn. Dat behoeft vcor een Spaanse overigens geen verdere uitleg, dat is algemeen bekend.
    Het is trouwens typisch Nederlands om op internet primair en onbehouwen te reageren. Beleefdheid, nuance en argumenten zijn hier, net als doperwtjes uit blik blijkbaar, niet populair.

  5. Heb het ook gemaakt,toen ik het recept las hier stonden er nog enkele reactie’s die nu weg zijn
    jammer dat deze personen niet hun mening mochten weergeven.
    Ik dacht probeer en dan zie hoe de paella eruit komt.
    nou ik maak hem zeker nooit meer zo.

    gr.Glenn

  6. Ik heb ook een paella recept, door een kok uit valencia en is zelfs op tv geweest, hier werd met gemarineerde konijn gewerkt en paprila’s uit de oven, met uiteraard groenten maar niet uit blik ff voor koken in de steamer en gaarbakken in de paella, de rijst is ook belangrijk dus.

Laat een reactie achter

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.